Chateau Cap de Mourlin st emilion grand cru classé

Merlot Een productieve en vroegrijpe donkerblauwe druivensoort met geen al te dikke schil en een relatief hoog suikergehalte. Het sap is weelderig, fruitig en kan bijna zwoel zoet zijn. Jonge merlot-wijnen worden gekenmerkt door rijke aroma's van rood en zwart fruit, terwijl in de oudere wijnen tonen van pruim, kreupelhout en kruiden op de voorgrond treden. In de mond is hij zacht met aangename tannines. Vaak wordt hij geassembleerd met de cabernet-sauvignon. Waar de merlot vroeger een exclusiviteit van de Bordeaux-regio was, wordt de druif nu wereldwijd verbouwd.
Typiciteit: kers - pruim

Cabernet franc Een toegankelijke donkerblauwe druivensoort die vrijwel altijd wordt vergeleken met de cabernet sauvignon. Net als deze druif heeft de cabernet franc flink wat tannine, maar is minder uitgesproken in geur en smaak, wel wat kruidiger. De wijnen hebben fijne tannines en subtiele aroma's van klein rood fruit en kruiden. In koelere klimaten zoals in de Loire worden de wijnen fris en fruitig. De cabernet franc wordt ook veel gebruikt als basis voor rosé. Deze rosé-wijnen zijn kruidig met een donkerroze kleur.
Typiciteit: groene peper - viooltjes - zwarte bessen

Saint Emilion Beroemd wijngebied op de rechteroever van de Dordogne, op enkele kilometers van Libourne. De wijngaarden omringen de oude stad St.-Émilion. Zij werden opgedeeld in de ‘côtes’ (hellingen) en de ‘graves’ (kiezelsgronden). Wijnen van de ‘côtes’ zouden voller zijn en wijnen van de ‘graves’ in principe verfijnder en rijker. Deze oorspronkelijke indeling was misschien aantrekkelijk vanwege haar eenvoud, maar onderschatte de diversiteit van de bodem in deze regio. Terroir: St.-Émilion heeft een zeer diverse bodemsamenstelling. Over het algemeen zijn er drie categoriën: de côtes, de graves en de zandbodem. De côtes zijn de heuvelhellingen, de graves zijn de keizelgronden en de zandbodem is het stuk diep zand tussen St.-Émilion en Pomerol. Klimaat: St.-Émilion heeft een maritiem klimaat onder invloed van de Atlantische oceaan. De warme Golfstroom en de Gironde temperen het klimaat. Dit zorgt voor milde winters, warme zomers en een lange, zonnige herfst. Tot grote zorg van de wijnboer beginnen de oogsttijd en het regenseizoen ongeveer tegelijkertijd. Als de regen vroeg is, zullen niet alle druiven rijp zijn. Als de regen laat komt , tijdens de oogst, kunnen de druiven verliezen aan concentratie. Statistici hebben opgemerkt dat er op klimaatgebied elke tien jaar een patroon is van drie goede jaren, drie slechte jaren en vier gemiddelde jaren. Soms wordt de normaal gesproken milde regio ruw herinnerd aan haar noordelijke ligging. In februari 1956 was er een strenge vorstperiode met temperaturen onder -18°C. Ook sluimert er altijd de angst dat de ijsheiligen de net uitgelopen wijnstokken beschadigen in de eerste weken van mei.